ماهی شوریده
شوریده‌ماهیان خانواده‌ای از ماهیان هستند. شوریده‌ماهیان بالهٔ پشتی بلندی دارند که تا نزدیک دم آنها میرسد. یکی از ویژگی های بارز خانواده شوریده ماهیان داشتن خط جانبی بسیار پیشرفته است که مثلاً در ماهی شوریده تا انتهای باله دمی هم میرسد در حالی که این خط در بهترین حالت در ماهی های دیگر تا ابتدای ساقهدمی گسترش یافته. همچنین این ماهی ها دارای اتولیت یا سنگ گوشهای بسیار بزرگی می باشند که نام جنس ماهی شوریده یعنی اتولیتس نیز بر همین اساس انتخاب شده. اکثر این اتولیت ها دارای نقوشی هستند و مثلاً در ماهی شوریده نقش یک نوزاد قورباغه بر روی آن دیده میشود. از دیگر ویژگی های خانواده شوریده ماهی ها قابلیت ایجاد صوت در آنهاست و برای همین آنها را ماهی های غر غر کننده می نامند. در این تولید صوت، کیسه شنای بسیار بزرگ آنها نقش دارد. کیسه شنا در اکثر این ماهیان هویجی شکل و دارای زوائدی است. در سالهای اخیر به علت صید بی رویه و استفاده از ابزار غیر استاندارد مانند تور ترال صید میگو و صید ماهیان کوچک و همچنین نا مناسب بودن فصل ممنوعیت صید و گرمای شدید هوا و کم آبی در منطقه هندیجان و خور موسی، صید این ماهی ارزشمند با کاهش همراه بوده است. ظاهراً در برخی کشورهای حاشیه خلیج فارس فعالیتهایی برای پرورش مصنوعی ماهی شوریده انجام پذیرفته است ولی چنین گزارشی در مورد ایران در دست نیست.
دوکی شکل ظریف و کشیده با فلس ریز نقره ای. گوشت آن سفید و کم خار است و پس از پخت، نرم و لطیف است. شوریده را درسته و با شکم خالی می توان سرخ کرد. شوریده از جمله گونه های مهم در آبهای خلیج فارس و دریای عمان میباشد که از لحاظ ارزش اقتصادی از دیرباز مورد توجه بوده است. شوریده یکی از ماهیان ممتاز جنوب است. تیغ خیلی کمی دارد و به راحتی قابل تفکیک و جدا کردن از گوشت ماهی می باشد.
